💫 7 września 2025 roku nastąpi krwawy księżyc, całkowite zaćmienie Księżyca, podczas którego pełnia będzie świecić głęboką czerwienią. Będzie widoczny przede wszystkim w Afryce, Azji, Australii, a częściowo także w Europie. Znaczenie duchowe Krwawy księżyc uważany jest za czas silnej energii: Transformacja i odpuszczanie – pożegnanie starych wzorców Wzmocnione emocje – wewnętrzne tematy stają się wyraźniejsze Nowa orientacja – moment na nowy początek i jasność

💫💫💫 Bardzo dużym darem, który możemy sobie sami ofiarować, jest ciągłe odpuszczanie tego, co myślimy o sobie samych. Pozwolić odejść wszystkim obrazom o nas samych i życiu, i codziennie spotykać się z sobą otwarcie, ciekawie i na nowo. Każdego dnia na nowo. Wtedy możemy codziennie się dziwić, jak piękne rzeczy mogą w nas zostać obudzone.

Cała prawda o umowie Mercosur❗ Kto na tym najbardziej skorzysta? Oczywiście NIEMCY! Kto straci? Rzecz jasna Polska... Tu chodzi o miliardy euro, które popłyną do niemieckich firm i całej ich gospodarki! Proszę o szerokie udostępnianie! 👇 ❌ Sama Komisja Europejska Ursuli von der Leyen informuje, że na umowie z państwami Mercosur (Brazylia, Argentyna, Paragwaj, Urugwaj) najbardziej zyskają sektory motoryzacyjny i maszynowy (łączny wzrost wartości eksportu ma wynieść ponad 26 miliardów euro) oraz chemiczny i farmaceutyczny (ponad 7 miliardów euro). I jakie firmy najbardziej dominują w tych sektorach? A jakże, niemieckie: Volkswagen, BMW, Mercedes-Benz, czy Bayer. ❌ Teraz spójrzmy na dane dotyczące wartości eksportu do państw Mercosur - tutaj dominacja Niemiec jest totalna! Rocznie Niemcy eksportują tam towary o łącznej wartości ponad 15 miliardów euro! Tymczasem wartość polskiego eksportu do tych krajów Ameryki Południowej nie przekracza nawet 600 milionów euro... ❌ Kto straci? Polska, bo kraje Mercosur uzyskają dostęp do naszego rynku rolnego i w drugą stronę, czyli do Unii Europejskiej, ma płynąć ich żywność! I teraz spójrzcie - Polska w UE jest liderem branży drobiarskiej, czołowym producentem cukru, pod względem produkcji kukurydzy jesteśmy na podium, a jeśli chodzi o wołowinę to zajmujemy 6 miejsce. I jak sądzicie, co się stanie z tymi branżami? Zostaną zalane przez towary z państw Mercosur! Przecież Brazylia to największy producent mięsa drobiowego i cukru, a Argentyna wołowiny! Oba te państwa są również w samej czołówce jeśli chodzi o produkcję kukurydzy... W ten sposób Niemcy – poprzez działania swoje i za pośrednictwem KE – doprowadzają na naszych oczach do upadku europejskiego, w tym również polskiego rolnictwa, żeby tylko zadbać o interesy własnego przemysłu. Oni dostaną rynki zbytu o sporym zapotrzebowaniu na ich samochody, sprzęt, czy medykamenty, a my dostaniemy zalew produktów rolno-spożywczych, które dobiją nasze gospodarstwa. Brzmi fair? To teraz rozumiecie dlaczego proniemiecki Tusk od początku pozoruje sprzeciw wobec tej umowy i nie robi wszystkiego, żeby zbudować mniejszość blokującą, a pytany o to, czy zaskarży tę umowę do TSUE przyznał, że… nie badał takiej możliwości. A przecież nie wszystko jeszcze stracone i Polskę można uchronić od tej szkodliwej umowy!

C-225/22: Dlaczego ten wyrok jest prawniczo wadliwy Rozciągnięcie kompetencji UE poza traktaty (ultra vires). TSUE znów wywiódł z art. 19 ust. 1 TUE ogólne „superuprawnienie” do ingerowania w skład i skutki orzeczeń sądów krajowych nawet w sporze czysto krajowym. To de facto obejście zasady przyznania kompetencji (art. 5 ust. 2 TUE). Już BVerfG w sprawie PSPP wskazał, że instytucje UE nie mogą same rozszerzać swoich kompetencji — to klasyczne ultra vires. Zlekceważenie konstytucyjnej tożsamości i modelu powoływania sędziów. Status sędziego w Polsce i tryb powołania (art. 179 Konstytucji) są elementem ustroju państwa i tożsamości konstytucyjnej. TSUE sprowadza je do zmiennej w równaniu z art. 19 TUE, co podcina art. 4 ust. 2 TUE (poszanowanie tożsamości narodowej). Oficjalne źródła państwowe wprost wskazują, że powołanie przez Prezydenta na wniosek KRS jest aktem ustrojowym. Stworzenie „anty-res iudicata”: licencja na ignorowanie prawomocnych wyroków. TSUE wprost akceptuje, by orzeczenia organu ocenionego jako „nie-sąd” były pomijane lub traktowane jako niebyłe. To uderza w zasadę pewności prawa i powagi rzeczy osądzonej, filary rzetelnego procesu — i to w imię wykładni, którą sam TSUE wcześniej wypychał w sprawie W.Ż. (C-487/19). Oparcie konstrukcji na selektywnej recepcji orzeczeń ETPCz. Wyrok powtarza tezy z Dolińska-Ficek i Ozimek (ETPCz), aby legitymizować skutek „niebytu” orzeczeń. Tymczasem ETPCz ≠ TSUE i nie tworzy prawa UE; zaciągnięto więc argumenty spoza porządku unijnego, by wywołać ultraskutek w porządku UE. To metodologicznie chwiejne. Systemowe ryzyko destabilizacji państwa. Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych (IKNiSP) rozpoznaje skargi nadzwyczajne, protesty wyborcze i stwierdza ważność wyborów. Jeżeli jej orzeczenia „nie wiążą”, to godzimy w ciągłość państwa: ważność wyborów, decyzje regulatorów, finalność sporów publicznoprawnych — wszystko do podważenia. To realny, a nie hipotetyczny skutek. Konsekwentne spychanie krajowych sądów konstytucyjnych. TSUE w linii RS (C-430/21) uznał, że nawet wyroki sądów konstytucyjnych nie mogą wiązać sądów powszechnych, gdy kolidują z prymatem UE. Tu idzie krok dalej — nakazuje ignorowanie orzeczeń sądu najwyższej instancji jako „nieistniejących”. To nie dialog sądów, to monolog. Podwójne standardy w UE. Gdy BVerfG orzekł ultra vires w PSPP, Unia „przyjęła do wiadomości”, nie mówiąc o „niebycie” niemieckich orzeczeń. W Polsce — recepta brzmi: pomijajcie własne wyroki i własne normy ustrojowe. To asymetria polityczna, nie zaś prawnicza. 😎 Twórcza inżynieria środków bez oparcia w traktatach. Traktaty nie znają sankcji „nieistnienia” orzeczenia krajowego. Ten efekt to autorska kreacja TSUE, wyprowadzona z szeroko rozumianej „ochrony sądowej” — bez jasnego umocowania normatywnego w prawie pierwotnym. Katalog kompetencji IKNiSP pokazuje, jak głęboko wyrok ingeruje w suwerenne funkcje państwa. Skoro to IKNiSP stwierdza ważność wyborów (Sejm, Senat, Prezydent), a TSUE mówi, że można jej orzeczeń nie stosować, to w praktyce przerzuca ciężary ustrojowe na sądy powszechne bez demokratycznego mandatu do decydowania, czy wybory są „ważne” w sensie konstytucyjnym. Twarda konkluzja Ten wyrok jest politycznym aktem ekspansji kompetencji pod płaszczykiem „skutecznej ochrony sądowej”. Zamiast rządów prawa mamy rządy sędziowskiej kreatywności: prymat prawa UE użyty jako taran wobec konstytucyjnych zasad powoływania sędziów, res iudicata i stabilności państwa. Merytorycznie nie do obrony, ustrojowo niebezpieczny, praktycznie destabilizujący. Kto chce go stosować, niech wie, że wybiera chaos prawny nad porządek konstytucyjny — i bierze odpowiedzialność za podważanie ciągłości państwa.

W Polsce regularnie jesteśmy straszeni na zmianę suszą i powodziami, a wystarczy poczytać przedwojenne czasopisma naukowe i okaże się że to nie są żadne nowe zjawiska, również wówczas zmagano się z powodziami i z niskim stanem wody w Wiśle! Niestety dzisiaj brakuje racjonalnego myślenia, chociaż obawiam się że to nie jest brak myślenia skoro już prawie 100 lat temu można było tanio i efektywnie wykorzystać lokalne warunki przyrodnicze pomagając miejscowej społeczności być bezpiecznymi, bogacić się, a jednocześnie myśleć o stabilnym dostarczaniu wody do Wisły w okresach suszy. Obawiam się, że to nie jest brak wiedzy, a prywata i to kilku zainteresowanych stron. Z jednej strony pieniądze są marnowane przez „znajomych króliczka” którzy przepalają pieniądze na nieracjonalne inwestycje, z drugiej „pseudoekolodzy” zarabiają na strachu i wrodzonej ludzkiej trosce o środowisko naturalne. https://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/4723/06GW1936_nr_6.pdf