👇👇👇 "Siadamy do stołu i narzekamy na zupę. Ta sama zupa byłaby cudem dla kogoś głodnego. Ale my nie jesteśmy głodni. My jesteśmy wybredni. Wracamy do pustego mieszkania i przeklinamy samotność. To samo mieszkanie byłoby rajem dla kogoś bezdomnego. Ale my nie jesteśmy bezdomni. My jesteśmy nienasyceni. Patrzymy w lustro i widzimy niedoskonałości. To samo ciało byłoby cudem dla kogoś chorego. Ale my nie jesteśmy chorzy. My jesteśmy ślepi. Ślepi na to, co mamy. Głusi na własne szczęście. Nieczuli na codzienny cud istnienia. Bo zawsze wydaje nam się, że szczęście jest gdzie indziej. W innym miejscu. W innym życiu. W innych rękach. A ono jest tutaj. W twojej szafie pełnej ubrań, na które "nie masz co włożyć". W twoim telefonie pełnym kontaktów, do których - nie masz do kogo zadzwonić. W twoim dniu pełnym spraw, na które nie masz czasu. Przestań szukać szczęścia tam, gdzie go nie zgubiłeś. Przestań marzyć o życiu kogoś innego. Przestań wierzyć, że gdyby tylko coś się zmieniło, byłoby lepiej. Po prostu otwórz oczy. I zobacz, ile masz. Zanim życie ci przypomni, jak mało potrzebujesz. Otwórz oczy. Zanim będzie za późno. Bo może się okazać, że twoje za mało to czyjeś wszystko." - R. Wicijowski