„Dziś wiem, że najpiękniejsza historia, jaką możemy dla siebie
napisać to historia o życiu w zgodzie ze sobą.
O dostrzeganiu, akceptowaniu i pielęgnowaniu własnej wyjątkowości. O poszukiwaniu ludzi, którzy wydobywają z nas to, co najcenniejsze, najbardziej wzniosłe.
Ludzi, którzy widzą nas w pełni naszych barw i takimi nas akceptują. Najpiękniejsza historia to ta, w której zdejmujemy maski,
bo nie boimy się już być sobą, porzucamy niesłużące nam przekonania, znajdujemy w sobie odwagę, aby podążać
za swoim wewnętrznym głosem.”



„Nic w życiu nie jest na zawsze. To tak piękne i smutne zarazem.
Z jednej strony przynosi ulgę - są przecież w naszym życiu
chwile trudne, skrajne, których końca wypatrujemy jak pierwszego promienia słońca po zbyt długiej i ciemnej zimie.

Z drugiej zaś boleśnie przypomina, że i to, co najpiękniejsze, najcenniejsze niekiedy musi znaleźć swój kres - czy tego chcemy,
czy nie.
Życie przecież to ciągły ruch.
Nie stoi w miejscu.
Niczym wartka rzeka biegnie przed siebie, niosąc nas przez kolejne wiosny, lata, jesienie i zimy.
Przez smutki i radości, nadzieje, powitania i pożegnania.
Każdego dnia na nowo prowadzi nas w nieznane.”

D.Dworak

#świadomi
💫💫💫 „Dziś wiem, że najpiękniejsza historia, jaką możemy dla siebie napisać to historia o życiu w zgodzie ze sobą. O dostrzeganiu, akceptowaniu i pielęgnowaniu własnej wyjątkowości. O poszukiwaniu ludzi, którzy wydobywają z nas to, co najcenniejsze, najbardziej wzniosłe. Ludzi, którzy widzą nas w pełni naszych barw i takimi nas akceptują. Najpiękniejsza historia to ta, w której zdejmujemy maski, bo nie boimy się już być sobą, porzucamy niesłużące nam przekonania, znajdujemy w sobie odwagę, aby podążać za swoim wewnętrznym głosem.” 💫 „Nic w życiu nie jest na zawsze. To tak piękne i smutne zarazem. Z jednej strony przynosi ulgę - są przecież w naszym życiu chwile trudne, skrajne, których końca wypatrujemy jak pierwszego promienia słońca po zbyt długiej i ciemnej zimie. Z drugiej zaś boleśnie przypomina, że i to, co najpiękniejsze, najcenniejsze niekiedy musi znaleźć swój kres - czy tego chcemy, czy nie. Życie przecież to ciągły ruch. Nie stoi w miejscu. Niczym wartka rzeka biegnie przed siebie, niosąc nas przez kolejne wiosny, lata, jesienie i zimy. Przez smutki i radości, nadzieje, powitania i pożegnania. Każdego dnia na nowo prowadzi nas w nieznane.” D.Dworak #świadomi
0 Komentarze 0 Udostępnienia 137 Wyświetlenia 0 Oceny