💫 - Dziś dam ci płomień - powiedziała zapałka. Świeca, zaniepokojona, odpowiedziała: - Nie... Jeśli mnie zapalisz, zmarnuję się. Moje dni będą policzone. Zapałka przez chwilę milczała, a potem powoli zapytała: - Czy naprawdę chcesz spędzić swoje życie w ten sposób? Zimna, woskowa... nigdy nie świecąc i nie błyszcząc? Świeca obniżyła głos: - Palenie będzie bolało... i powoli zniknę. - Tak, to będzie bolało. I tak, spalisz się.., odpowiedziała zapałka. Ale po to jesteśmy. Ja, by cię zapalić... A ty, by świecić. - Mój własny płomień jest mały i bardzo krótki... ale jeśli go tobie przekażę, spełnię swój cel istnienia - odpowiedziała zapałka Świeca zawahała się. Ale tuż zanim płomień zapałki zgasł, wyszeptała: - Proszę... zapal mnie. Wtedy narodziło się światło...🔥 Ciepłe, jasne światło, które całkowicie odmieniło pokój. Świeca zrozumiała, że jej prawdziwa wartość nie polega na pozostaniu nienaruszoną, lecz na darze, by zanurzyć wszystko wokół w świetle. Czasem boli dawać z siebie to, co najlepsze. Ale ta część, którą dajesz, zmienia wszystko. ✨ 🔥