Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Jana Paderewskiego i Romana Dmowskiego nie był instytucją idealną. Był kosztowny i często zajmował się rzeczami nie mającymi nic wspólnego z Narodową Demokracją czy nawet chadecją. (Pamiętam kuriozalne dzieło „Porozumienie Centrum. Studium działalności partii i środowiska politycznego”) Był jednak instytucją dbającą, także o historię związaną z endecja i był miejscem gdzie wydawano unikatowe i bardzo istotne książki. Po raz pierwszy spuścizna Narodowej Demokracji była w miarę powszechnie dostępna bez narzuconych...